Lekar i akademik, rođen u Kruševcu, 26. 7. 1920, a preminuo u Beogradu, 12. 11. 2008. godine, dugogodišnji profesor univerziteta – Medicinski fakultet u Beogradu, redovni profesor (od 1976); direktor Klinike za ortopedsku hirurgiju i traumatologiju (1971–1980).
Bio je akademik SANU i član Krunskog Saveta, a oblast rada bila je ortopedska hirurgija i traumatologija. Pored toga bio je Vitez Velikog Krsta Ordena Belog Orla i Vitez Legije Časti.
Bio je član Odeljenje medicinskih nauka: dopisni član od 15.12.1983. godine a redovni od 27.10.1994. godine. Bio je član: Academia Medica di Roma od 1990. godine i Medicinske akademije SLD od 1971. godine.
U SANU svojim članstvom dao je doprinos radu: Odbora za Rečnik srpsko-hrvatskog književnog i narodnog jezika; Odbora za praćenje razvoja medicinske nauke u Srbiji, Odbora za traumatologiju u vanrednim uslovima, osnivač i predsednik, MO odbora za pitanja Kopaonika i MO odbora za jezik i terminologiju medicine.
Tokom života nagrađen je sledećim priznanjima:
- Medaljom Purkiniana
- Medaljom Freuk (Brno Univerzitet),
- Medaljom Priorov (CITO Univerzitet u Moskvi),
- Medaljom Rimske Medicinske Akademije, itd.
- Dobitnik je Sedmojulske nagrade, 1991. godine.;
- Legije časti (Ordre National de la legion d’ Honneur);
- Ordena rada sa zlatnim vencem, 1991. godine.
Bio je počasni član SICOT-a Udruženja ortopeda Francuske, Italije, Čehoslovačke, Nemačke i Mađarske. Član Međunarodne organizacije hirurga i „Internacionalnog koledža za hirurgiju“.
Njegovi sinovi su akademik Vladimir Bumbaširević i Marko Bumbaširević, lekari i profesori Medicinskog fakulteta Univerziteta u Beogradu.