Nj.K.V. Prestolonaslednik Aleksandar i Nj.K.V. Princeza Katarina su, povodom 207 godina od smrti osnivača Kraljevske dinastije Karađorđević, Vrhovnog vožda Đorđa Petrovića – Karađorđa, danas odali poštu i položili venac u mauzoleju Kraljevske porodice, Crkvi Svetog Đorđa na Oplencu.
Pomen su služili sveštenici iz Topole, nakon čega je usledila ceremonija polaganja venaca na grob osnivača moderne Srbije. Pored Kraljevske porodice, poštu su odali i g. Strahinja Erac, Državni sekretar u Ministarstvu za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja Srbije, predstavnici Vojske Srbije, članovi Udruženja Kraljevina Srbija, koje je pod pokroviteljstvom Prestolonaslednika, g. Dragan Reljić, direktor Zadužbine Kralja Petra I na Oplencu, predstavnici Opštine Topola, kao i narod koji se okupio da oda počast velikom Karađorđu.
„Slobodarski duh je nešto što predstavlja samu suštinu našeg nacionalnog identiteta, i taj duh je važna zaostavština Vrhovnog vožda Karađorđa. Moj predak nije bio prvi koji je za vreme osmanske vladavine pokušao da sa Srbije zbaci okove, ali je on uspeo da ujedini narod da se zajedničkim snagama bori za slobodu koja je vekovima čekana. Tako su male „iskre slobode“ izazvale požar, koji se proširio našom zemljom i doneo ostvarenje dugo očekivanog sna. Bez jedinstva, ta težnja za slobodom bi ostala samo ideal.
Veoma sam srećan što je zaostavština velikog Karađorđa i dalje živa i što se njegova dela i ogroman doprinos našoj zemlji poštuju i danas, 207 godina nakon njegove smrti, kao što su se poštovali i u prošlosti. Njegova smrt bila je tragedija, ali ona treba da nas podseća da nikada više ne dozvolimo da nesloga i međusobne zavade među Srbima prevladaju”, izjavio je Nj.K.V. Prestolonaslednik Aleksandar.
Posle propasti Prvog srpskog ustanka, Karađorđe je sa porodicom i najistaknutijim vojvodama prešao u Austriju, a potom u Besarabiju (Rusija). Posle neuspelog pokušaja da da ubedi ruskog Cara da uđe u rat protiv Turske, Karađorđe stupa u kontakt sa grčkom organizacijom “Heterija”, čiji je cilj bio zajednički ustanak Grka, Srba i Bugara i stvaranje velike balkanske države. Sa namerom da pokrene zajedničku borbu, Karađorđe tajno prelazi u Srbiju. Po nalogu turskog vezira i Kneza Miloša, Karađorđe je ubijen u Radovanjskom Lugu kod Smedereva, u noći između 24. i 25. jula 1817. godine. Njegovo telo počiva u mauzoleju crkve Svetog Đorđa na Oplencu, zadužbini Kralja Petra I.
