DRVOREZ DVORSKE KAPELE
prema nacrtu Nikole Krasnova
od 1928. do 1934.
U kompleksu dedinjskih dvorova, na južnoj strani Kraljevskog dvora nalazi se dvorska kapela posvećena Svetom Andreju Prvozvanom. Projektanti te kapele bili su Živojin Nikolić i Viktor Lukomski, a uređenje enterijera rađeno je pod nadzorom inženjera Sergeja Smirnova, gde je najveći deo posla u oblikovanju crkvenog mobilijara imao arhitekta Nikola Krasnov.
Ikonostas i parapet na horu, kao i polijelej izrađeni su od drveta i ukrašeni raskošnom rezbarijom. Ikonostas je po želji kralja Aleksandra I trebalo da bude kopija srednjovekovnih ikonostasa. Razlog leži u činjenici da je kapela rađena po uzoru na Kraljevu crkvu u Studenici. U tom smislu ikonostas i čitav mobilijar kapele trebalo je da evocira srednjovekovni manir poput ikonostasa iz srednjovekovnih pravoslavnih manastira. Prema sačuvanim beleškama inženjera Smirnova, ikonostas takve vrste nije nadjen u zemlji, pa je u tom smislu pomoć pružila rumunska kraljica Marija koja je u Carigradu, od antikvara po imenu Haim otkupila jedan deo ikonostasa. Veliki problem su predstavljala carska vrata za ikonostas. U rukopisu Smirnov pominje da je kralj Aleksandar I saznao da su se u jednoj privatnoj zbirci u Parizu nalazila vrata cerskih dveri iz Stare Srbije. U tom smislu kraljev ministar Spalajković dobio je zadatak da otkupi taj deo ikonostasa. Ipak, stvar se zakomplikovala utoliko pre što je ta cela zbirka bila već prodata, pa je Krasnov dobio zadatak da se carska vrata reprodukuju po fotografiji. Izrada rezbarije na ikonostasu, pozlaćivanje i patiniranje izvedeno je specijalnim tehnikama, a prema nacrtu Nikole Krasnova. On je dao rešenje i za drveni parapet na horu, polijelej, stalak za ikone i relikvijar kapele.
NIKOLA KRASNOV
Jedan od značajnih arhitekata koji je svojim stvaralaštvom u arhitekturi i primenjenoj umetnosti ostavio značajan trag u izgledu Beograda i drugih gradova Srbije. Bio je jedan od najistaknutijih predstavnika akademskog istoricizma u medjuratnoj arhitekturi naših prostora. Njegov status i stvaralaštvo u Rusiji bili su preporuka za njegovo angažovanje u Srbiji. Kao emigrant posle Oktobarske revolucije, dolazi u Beograd 1922. godine i brzo se uključuje u Arhitektonsko odeljenje Ministarstva građevine Kraljevine SHS, kao rukovodilac odseka za monumentalne građevine i spomenike i građevinski inspektor. Ubrzo postaje cenjeni državni i dvorski arhitekta. U periodu od 1923-1939.godine radio je na mnogobrojnim državnim zdanjima. Njegov rad na izgradnji i uređenju Dvorskog kompleksa, prvenstveno Kraljevskog dvora bio je veoma obiman. Sačuvani arhitektornski planovi i idejne skice ukazuju na njegovo angažovanje gotovo u većem delu enterijera i eksterijera dvorskih palata i kapele Svetog Andreja.
